"ศิลปะการออกแบบฉาก" เป็นแขนงการออกแบบ ที่ รวบรวมองค์ประกอบทั้งหมดในการออกแบบฉาก ซึ่ง รวมไปถึงสิ่งที่มองเห็นด้วยตาเปล่า และการตีความเชิงสัญญลักษณ์ การอออกแบบพื้นที่เพื่อการแสดงนั้น รวมไปถึงการออกแบบสภาพแวดล้อมโดยรอบ ของทั้งนัแสดงและผู้ชม ทั้งในเชิงกายภาพและการแปลสมมติอารมณ์ “Research Project 001” นับเป็นปฐมบท ของ ชุด Research Project ในสาขาการออกแบบเพื่อการแสดง / การออกแบบเวที โดยจะเป็นการศึกษาคุณสมบัติ ของวัสดุในชีวิตประจำวัน และการนำมาใช้เพื่อการออกแบบพื้นที่เพื่อการแสดง รวมไปถึงการ ทดลอง และศึกษา พร้อมตั้งคำถาม เกี่ยวกับ พฤติกรรม และความหมายถึงวัสดุนั้นๆ เพื่อการนำมาปรับใช้สำหรับการออกแบบพื้นที่เพื่อการแสดง ซึ่งการนำวัสดุมาใช้นี้ นอกจากจะเป็นการหยิบนำมาใช้ในการออกแบบ แล้วการนำมาใช้ในการออกแบบนี้ จะนำมาซึ่งการกล่าวถึงความหมาย เชิงสัญลักษณ์ ที่ซ่อนอยู่ในตัววัสดุนั้นๆ ผ่านการตีความของผู้ออกแบบ และ ผู้เข้าชม สำหรับ ปฐมบท (001) จะเน้นไปที่การศึกษาวัสดุที่มีคุณสมบัติการสะท้อน เช่น กระจก แผ่นอคริลิค หนัง PU หรือ ผ้า เป็นต้น ปรากฎการณ์การสะท้อนเหล่านี้ อาจเป็นองค์ประกอบ ที่สร้างความหมายและการอ่านพื้นที่ อีกขั้นหนึ่ง นอกเหนือจาก สิ่งที่เห็นในเชิงกายภาพ เช่น ความลึก หรือมุมมอง ที่เกิดใหม่ในพื้นที่ หรือ การเห็นเงาสะท้อน ของนักแสดง ที่เกิดขึ้นซ้ำในภาพสะท้อนนั้น การสะท้อนสามารถเป็นเครื่องมือในการสื่อสารหรือภาษาที่ใช้ในการออกแบบ เพื่อสื่อความหมายในการดำเนินเรื่อง ของพื้นที่นั้นๆ รวมไปถึงภาพลวงที่อาจเกิดขึ้น เนื่องด้วย "ศิลปะการออกแบบฉาก" นั้นรวมไปถึง การออกแบบ set (set design) การออกแบบแสง เครื่องแต่งกาย เสียง prop และอื่นๆ Project นี้จึงมีวัตถุประสงค์ ที่จะ ศึกษาและบูรการวัสดุ ผ่านองค์ประกอบต่างๆ ของฉากที่กล่าวมาเบื้องต้น Research Project 001 เป็นการร่วมมือระหว่าง Scenography Department Bangkok x Autosave Studio และ ภาวิดา วชิรปัญญาพร เพื่อสร้างบทสนทนา ระหว่างการออกแบบและการแสดง ในรูปแบบของการแสดง Site-Specific ที่ดำเนินเรื่องด้วย การเคลื่อนไหวของร่างกาย และ research material ในปฐมบทนี้ ซึ่งรวมไปถึงการออกแบบพื้นที่ (Installation) แสง เสียง และเครื่องสวมใส่ สถานที่แสดงงาน จะถูกจัดขึ้นที่ ห้องแถว 4 ชั้น ซอยเจริญนคร 2 ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Studio ออกแบบ การแสดงจะอยู่ในรูปแบบของ “Promenade Performance” ผู้ชมจะไม่มีที่นั่งที่ถูกกำหนดไว้สำหรับการชม แต่จะติดตามนักแสดง การเคลื่อนไหว หรือสิ่งที่เกิดขึ้นในงาน ด้วยการเดินผ่านพื้นที่หนึ่งไปสู่พื้นที่หนึ่งหรืออาจจะผ่านพื้นที่ต่างๆมากมาย ซึ่งผู้ชมจะได้พบกับสภาพแวดล้อมและบรรยากาศอื่นๆที่นอกเหนือไปจากการรับชมงานในโรงละคร หรือมีชื่อเฉพาะว่า Promenade Theatre โดยที่การแสดงนั้นไม่มีรูปแบที่เฉพาะเจาะจง การเคลื่อนไหว และการปรากฏตัวของนักแสดงมักจะเป็นส่วนสำคัญของเรื่องราว ซึ่่งจะทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด และการมีส่วนร่วมระหว่างนักแสดงกับผู้ชม โดยขณะที่ผู้ชมต้องเดินตามนักแสดงนั้น การมองเห็นและการได้ยินเสียงที่เกิดขึ้นของผู้ชมจะแตกต่างกันออกไป การออกแบบท่าเต้นในงานรูปแบบ site specific ที่สร้างขึ้นบนตำแหน่งที่เฉพาะเจาะจง จะต้องคำนึงถึงสภาพแวดล้อม เช่น ลักษณะรูปทรง เรื่องราวทางประวัติศาสตร์, สังคม ฯลฯ และต้องเข้าใจความหมายที่ซ่อนเร้นของสถานที่ ที่ใช้และนำมาตีความให้เข้ากับบริบทโดยรอบ ณ ขณะนั้น จุดประสงค์การ Research นี้คือการค้นหาความเป็นไปได้ต่างๆ ในการออกแบบพื้นที่เพื่อการแสดง (Scenography) โดยการใช้ วัสดุที่มีลักษณะเฉพาะตัวและหาได้ทั้วไปในท้องตลาด เพื่อทดลองความเป็นไปได้ ในการสื่อสารความหมาย เชิงสัญลักษณ์ รวมไปถึงด้านรูปลักลักษณ์ ความสวยงาม (aesthetical values) ในพื้นที่การแสดง และเพิ่มการตระหนักถึงคุณค่าและความเป็นไปได้ด้านการออกแบบในสาขาวิชานี้ รวมไปถึงการตีความของทั้งผู้ออกแบบและผู้ชมผ่านคุณสมบัติของวัสดุที่นำมาใช้