การออกแบบเครื่องประดับร่วมสมัยผ่านต้นทุนทางวัฒนธรรมอาหารพื้นเมืองภูเก็ต หรือ อาหารปุ๊นเต๋ โดยนำวัตถุดิบที่ใช้ในการปรุงแต่งอาหารมาสร้างสรรค์ให้เกิดเป็นวัสดุทดแทนด้วยกระบวนการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมทดแทนการใช้วัสดุสิ้นเปลืองในอุตสาหกรรมเครื่องประดับ ผสมผสานกับเทคนิคการปักลูกปัดแบบเพอรานากัน ซึ่งเป็นกระบวนการเฉพาะของชาวบาบ๋าภูเก็ต และจักสานเตยปาหนัน ที่บ่งบอกถึงภูมิปัญญาท้องถิ่นของภาคใต้ ประกอบไปด้วย ข้าวเหนียวหีบ หมี่ฮกเกี้ยน โอ๊ะเอ๋ว หมูฮ้อง และแกงตูมี้